BİR BARDAK SU
Kınalar yaksın çatal dilli düşmanlarım
Dedikodu kazanlarının altını alevlice yakıp,
Çekiştirsinler zevkle yalnızlığımı
Evlenmiyorum ey hayat!
Fısıltılar almış başını gidiyor,
Yaşıtlarım, arkadaşlarım çocuklarını okul yaşına getirmiş,
Kuzenlerim, yeğenlerim çoktan evlenip dünya evine girmiş…
Ben ise hâlâ yüreğimin engin kıyılarında dolaşıp,
Anılarımla anlamlı sohbetlere dalmaktayım…
Geçip gidiyor güzelliğim kimine göre,
Kimine göreyse, yaşlanmaya başlıyorum bundan sonra…
Anlamazlar ki…
Pusulam, hiçbir zaman akıl olmadı evlilik hususunda
Çıkar ilişkilerini, sahte sevgileri gördüm yaşadığım süreç boyunca
Mutlu etmeye yetiyordu onları, sandığım kadarınca…
Yargılamadım onları, suçlamadım da esasında
Vardır elbet bir sebebi diye düşünüp,
Anlamaya çalıştım her defasında.
Bazıları ise çok şanslıydı, belli ki bu hususta
Aşkla taçlandırdıkları evlilikler yaptılar,
Hayranlık uyandırırcasına.
Derin derin dalar giderim son zamanlarda,
Kızarım en yakınlarıma içten içe…
Bilmezler ki bu yürek, sevmeden evet diyemez bir cana,
Bilmezler ki bu yürek, çok sevip çok incinmiş her defasında…
Aşkın en dalgalı, en dingin, en heybetli sularında yüzen bir can,
Nasıl olurda bir bardak suya talip olur, bundan sonrasında…
DERYA PINAR ŞENÖZ