Kategoriler
Blog

Bir blogcu nasıl bezdirilir

Ben Eylül 2008 de Burak hocaya da demiştim sıkıldım, aslında sıkılmaktan ziyade bıkkınlık, usanmak dı benim içinde olduğum durum.

Türkiye gibi bir ülke de tamamen dürüst, şeffaf ve açık, kimliğinizle, isminizle blog tutmak zor iş. Tutarlı ve düzenliyseniz çabucak farkedilirsiniz ve takipçiler oluşur, bunların kontrolünü tek başınıza ele almak imkansızdır. Takipçi olanların takip etme maksatları farklı farklıdır, bunları ayırt etmeniz sıradan bir insan olarak imkansızdır.
Zaten yazma işinin zorluğu ve aldığı vakit yaşamınızdan bir hayli enerji alabiyorken tüm bu kayıba bir de bilinirlik ve trafik yükseldikçe güvenlik için ayıracağınız vakit de eklenir. Ve sonunda o kırmızı çizgiye gelirsiniz, kırmızı çizginin bir tarafında; “tam zamanlı bununla uğraşmalısın” yazılı tabela vardır diğer tarafında da “bu işleri büyütmeyi bırak hayatına devam et” yazar. Seçiminiz o ruh haliyle 2. tabeladan yana olacağına sizi temin ederim.

İnsanın yazacak şeyi bitmez, yazma isteği biter. Yazma isteğinin bitmesini sağlamak adına sebeblerin internet gibi bol bulanabileceği başka bir mecra olamaz. Hapisane de bile olsanız yazmaya devam edebilirsiniz ama internet te, medya da hapisanedeki kadar yazma özgürlüğünüz olmaz. Düşünmek güzeldir, eylemsiz olanı insanı yorar ve hiç de güzel olmadığını bilirim.

Şu an için evren de yaşam olduğunu bildiğimiz tek gezegen Dünya, Dünya da ki yaşam formlarından en gelişmişi ve kutsal kitaplarda tüm diğer canlıların onun için yaratıldığını yazan ululaştırılmış canlının adı insan. İnsan diğer tüm canlılar gibi özünde yaşamını sürdürme, hayatta kalma amacı güder, bu güdü hayvanlarda avlanmasına, bitkilerde beslenmesine, insanlarda çalışmasına, kaznmasına vb. neden olur. Tüm canlıların temel güdüsü hayatta kalmak, aslan o geyiği avlayıp kedisi ve ailesi yemeli çünkü hayatta kalmalı, hayatta kalmak için buna mecbur. Hayatta kalma, yaşamını sürdürme güdüsünün yanında şükür ki ölüm diye bir şey de var ve üreme güdüsü de burada ortaya çıkıyor. Öldükten sonra genlerin devam edeceğini biliyoruz, sanmayın ki hayvanlar da bilmiyor.

Amaç hayatta kalmak, yaşamını sürdürmek ve amaç mutlu olmak. İnsanlar hep mutluluğu ararlar yaşamlarını yitirmeden önce yapabilecekleri en iyi şey budur.

Benim mutlu olmamı sağlayan şeylerden biri bu bloga yazmaktı. Ama “gülmek için mutlu olmayı beklemeyin, belki gülmeden ölürsünüz” denmiş, bazen gülüp geçmek gerekir.

İnsanların blog yazmakta ki genel amacı, herhangi bir konuda potansiyellerini kısıtlama olmaksının gösterebileceği bir ortam yaratmak. Gerçek dünyada olanaksız sayılarda insan topluluklarına hitap edebilmek, paylaşmak, öğrenmek, geliştirmek. Sizin amacınız ne olursa olsun bunu anlayabilecek insan sayısı çok azdır bazen hiç yoktur ve bu pek mutluluk vermez. Anlayışsız insanlarının yüzdesi %90 anlayışlıların ki hep %10 olur. %10 la da ancak o tabelaların bulunduğu çizgiye kadar gidersiniz.

Sefil bir toplum, rezil insanlık. Ben gülüp geçtim, tabelayı çoktan seçtim o yüzden dostum, böyle devam ediyoruz anladın mı? (şarkı sözü gibi oldu)