Yine hasretlere gebeyim
Yalnızlık ve özlem zehirli bir yılan gibi
Acı içinde kıvranan yaralarımı sarmalamış
Her bir zerreme sinsice yayılmış durumda
Bakire duygularım
Demir almış kendi yalnızlığında beklerken
Savaşmaktan yorgun düşmüş bedenim
Nadasa bırakıyor kendini
Sorgularken kendimi acımasızca
Karabasanlar üzerime çöküyor öfke ve şiddetle
Beni her defasında yenen çaresizligim
Bir kez daha önüme duruyor
Yine mat oluyorum
Artık Şah Mat demeyi bile unutan
Çoraklasmaya yüz tutmuş hayallerim
Her defasında biraz daha derinlere gömülüyor
Acı bir gülümseme çehreme
Kanayan dudaklarıma yayılıyor
Kimseler duymuyor görmüyor
Haykırışlarımı, yalvarışlarımı
Göze aldığım şeyleri
Sitemler ederken kendime
İsyanım bencillikle yoğuramadığım mayama oluyor
Derya Pınar ŞENÖZ