Hep birlikte geldik bu şehre,
Birlikte döndük
Bu kez ve ilk kez
Ben dönüyorum sen kalıyorsun…
İçim burkuluyor, boğazım düğümleniyor,
İşte şimdi
Yalnızım artık…
Bencilim evet
Sevmiyorum bu şehri…
Çocukça bahanelerim var…
Onun yüzünden ayrıyız,
Bu şehir aldı seni benden….
Giden sen olduğunda
Daha bir farklı ağlardım arkandan
Bu sefer içime aktı göz yaşlarım
Niye ağlıyorum
Neyi kabullenmiyorum
Ne istiyorum
Düşünmeden ağladım…
Sadece ağladım…
Hiç bir ayrılık canımı bu kadar yakmadı…
Bu şehre dönmeyi ilk kez hiç istemedim!!!
Gittim ben vazgeçilmezim
Yanında değilim artık
Yüzünü göremiyorum
Gözlerine bakamıyorum
Duyduğum tek ses gitme! Deyişin
Keşke gerçek olabilseydi…
Gittim ben tektanem
Ama sen ordasın…
“Bu şehre dönmeyi ilk kez hiç istemedim!” için 5 yanıt
canan valla ilk defa böyle bir şiirden çok etkilenmiş durumdayım.
bu şiiri sen mi yazdın yoksa başkası yazdıysa adını da yazarsan sevinirim.
bunu yazanı hakkatten merakettim.
walla çok güzel sanki benim için yazılmışş ellerinden dert görmesin ellerine sağlık babacan çok saol hemen aldım ve kaydettim sevgilime gönderdim
çok güzel bir şiir. çok beğendim 🙂
şiiri kimin yazdığını inanın bilmiyorum ama üzerinde değişiklikler yaptım ben biraz böyle oldu hakikaten süper bir şiir
y
ü
r
e
ğ
i
n
e
sağlık
şiir
süpermiş..