Bu hayat hep böyle mi kalır

Kaçağım, eşkıya aşklar yaşarım durmadan, kaşla göz, dağla uçurum arası. konar göçerim, sürgünlüğümü yurtlanmaz yerleşik sevdalar. sığsın isterler defnelerim küçücük saksılarına. yetmez dağ başlarımın teslimiyeti istenir. ya katlim ya ihanetim. bilmezler bir başka yol olduğunu. yani ben eşkıya, her yanı pusu. gözlerimdeki dumanlı dağlara sevdam, zülfümde gölgeye sığınmam bundandır. o zaman keyif çatarım silah diye sevdanın doruğuna. buzullar erir, nehirler yatak değiştirir, sevdalarını ışıklarında yıkarlar, sonrada yürekleri seslerinde gürül gürül akarlar. çıplak suretleri dağ başları resmeder o dem, iklim değişir, hüzün olur. yüreğimden gayrisine sır vermediğim doğrudur, kaçaklık bu. hadi gel şahrudum dağlara gövde verelim. göğüsün tahtasının altı ol, yoksa vuracak beni hasretin bir tenhada. yakışır mı bir kaçağa ecel eliyle ölmek.

Kazım Koyuncu – Bu hayat

Şiir: Kazım Koyuncu

hayat denen sonsuzluğun, karşısında bir çocuğuz
düşe kalka büyürken, kalkamayız bir çoğumuz
hayat denen sonsuzluğun, karşısında bir çocuğuz
düşe kalka büyürken, kalkamayız bir çoğumuz

bu hayat böyle mi olur, düşen hep yerde mi kalır
gün olur belin doğrulur, kim ne olacak belli mi olur oy
bu hayat böyle mi olur, düşen hep yerde mi kalır
gün olur belin doğrulur, kim ne olacak belli mi olur oy

ama bitmez yolculuklar, belki biraz canın yanar
düştüğün yerde doğrulur, başlar yine ilk adımlar

bu hayat böyle mi olur, düşen hep yerde mi kalır
gün olur belin doğrulur, kim ne olacak belli mi olur oy
bu hayat böyle mi olur, düşen hep yerde mi kalır
gün olur belin doğrulur, kim ne olacak belli mi olur oy.
Şarkıyı seslendiren : Selda Bağcan