Öyle olumsuzum ki bu günlerde her şey bana o kadar yabancı geliyor ki, rollerimi sahnelemekten yoruldum o nedenle kimsenin karşısına çıkmak istemiyorum yalnızlığımla beraber kalmak istiyorum.
Sanki her halim sahte, kendimi bile kandırıyorum, davranmam gerektiği gibi davranıyorum, benim ne istediğimi hiç sormadan kendime. Etrafımdaki her şey güzel olan her şey hayal, gerçek yaşanılsa belki de güzelliği kalmayacak o nedenle hayal, hayal kurmakta dahil her şeyi yaşama bağlıyoruz ama unutuyoruz ki yaşam her birimizin kendi eseri.
Birazdan her şeyi bir kenara bırakıp korkarım ki yine sevgi dolu hayallere dalacağım belki de kaybettiğim güzellikleri geri bulacağım, içimde dolaşan hüznü birkaç dakikalığını da olsa yine unutacağım.
Aşka özlem duyan kendi benliğimi tanımadan önce yıllar geçiyordu şimdi kendimi tanıdıktan sonra mevsimler geçti güneşin her doğuşuna yalnızlığın inadına sevgiyle uyandım, bu duygularım nedeniyle yaşlı bedenime rağmen zamansızlığı, sonsuz gençliği hissediyorum damarlarımda.
Hayat bir baktığında çok uzun gelse de o kadar kısa ki, yaşadığın her anı kendine hapsetmekle uğraşıyorsun ve ben de artık anılarımı değil kısacık sürmüş olsa da sevgiyle dolu geçen yaşamlarımı kendimde saklayıp taze tutmaya çalışıyorum, sevgiyle geçen zamanlarım hep bedenimde saklıyorum.
Bu sabah erken kalktım ilk kez yürüdüm, çiçeklere dokundum, bir kediyi sevdim, sonra oturup bir çizgi film izledim, hep iyilik kazanıyordu filmin sonunda, iyiler hep güzeldi ya da çirkinler bile güzelleşiyordu iyilikle, çocukluğum gibi.
Haydi hayallerimde gün be gün canlı tuttuğum sevgili, haydi tut elimden, bana güzel şeyler anlat, gün ışığının yansıdığı çiçek bahçelerinden bahset, bir yerlerde sadece altın kalpli insanların yaşadığı sevgi dolu gökler var diye yalan söyle bana, bugünlerde yalanlara bile ihtiyacım var.