Sevgili Uğur hocam,
Öncelikle size her kuşun etinin yenmediğini tekrar hatırlatmak isterim, ve şunu bilmelisiniz ki bu kardeşinizin Allah’tan başka hiç kimseye borcu ve verilecek hesabı yoktur.
Sizin bu şekilde bel altından vuracağınız hiç aklıma gelmezdi, biri söylese inanmazdım, fakat Friendfeed’de yazdığınız bu başlığı görünce dehşete düştüm ve bir süre inanamadım. Sanırım siz güzel bir gaza geldiniz, ben hâlâ bile inanamıyorum böyle bir hareketi sizin yaptığınıza.
Bakın hocam, benim adım Volkan Yılmaz, blogum ile kendimi hiç bir zaman özdeşleştirmemiş bir insanım, sürekli başka insanlar beni yazdığım bu blog sitesi ile özdeşleştirdiler onlar wolkanca olarak tanıdılar. Bense blogumdan bahsederken hep “blogum” olarak bahsettim, insanlar çoğunlukla blog sitelerinden kendileriymiş gibi bahsederler, ben bunu hiç yapmadım. Bunu yazmamdaki neden insan olduğumuzu unutmayalım.
Ben hiçbir zaman kendi blogum hakkında gittiğim yerlerde övgülü konuşmadım, hep başkaları blogum hakkında öyle konuştular, söylediler, aynı şekilde yine blogum için övgü dışında yerdiler de. Bunları ben şahsıma hiçbir zaman almadım çünkü bu bir blog sitesiydi ve benim şahsım sadece bu blog sitesi değildi.
Sizler beni yanlış anlamış, ben sizi yanlış anlamış olabilirim. Benim sizin bir şirket tarafından tatile götürülmeniz ilgilendirmiyor, benim buna bir şey deme hakkım bile yok, ben kimim? Yaptığımız entelektüel bir tartışmaydı, siz gibi olgun insanlar bunları yumuşabilirler, biz genç insanlar sık hata yapıp, yanlış sözler söyleyip yazabiliriz bundan doğal bir şey yok.
Beni ilgilendiren sizin bu şirketin tüm Türk blog küresine yapılmış gibi göstermeye izin vermeniz, sanki blogküre sizden ibaretmiş gibi göstermeye çalışıp bundan kazanıp kazandırtmaya çalışmanız. Ben bu tekere çomağı sokarım, beni tanıyanlar bunu doğal karşılamışlardır zaten yoksa bazı arkadaşlar gibi olsaydım şu anda konumlar çok farklı olurdu emin olun.
Ben bir blog yazarıyım, ve ben biliyorum ki bu ülke de blog küre için, blog yazmaya yeni başlamış insanlar için örnek alınan bir blog sitem var. Ben kendi blogumla beraber blog kürede göreceğiniz belli başlı blogların ortaya çıkışında ön ayak olan insanım, ben bugün profesörlere blog hazırlayıp onların bilgilerinden yararlanacak insanların olduğunu anlatıp, onları yazmaya ikna etmiş insanım. Ben bloguma her Allahın günü gelen reklam, bağlantı vs. gibi tekliflere, ticari iş yapmak isteyenlere şimdiye kadar hep olumsuz cevap verdim, bunun nedeni blogumun sosyal bir hedefi olduğuydu bu nedenle tarafsızlığını, samimiliğini koruması için sadece kendi giderlerini karşılaması yeterdi. Bu giderleri çok şükür Google Adsense ve benzeri programlarla paşalar gibi karşılıyor. Delikanlı gibi.
Ha sanmayın ki bu adam boş bir adam, şunu bilmelisinizki ben üniversite okuma şansı bulamamış olsam da kendini en iyi şekilde geliştiren, geliştirmeye çalışan bir gencim. Her zaman tüm bilgi tozlarını çeken bir bal oldum, yeni şeyler öğrenmekten zevk aldım. Bu şekilde bir çok firmaya, bir çok eğitim kurumuyla bilgilerimi paylaştım onlarla çalışmalarda bulundum, her zaman önceliğim bilginin, bilimin paylaşımı ve ülkenin yararına işler yapmak oldu. Yoksa ben de etiketi olan bir şirkette etiket bir iş yapmasını bilmiyor değilim, siz hiç merak etmeyin.
Ben insanların açıklarını arayıp onlara zarar vermem, düşmanım da olsa bunu yapmadım. Ama sizin bu yaptığınız gerçekten çok ama çok üzücü bir şey, yarın benim yüzüme nasıl bakacaksın Uğur bey? Siz ne yaptığınızın farkında değilsiniz, kendinize gelin yaşını başını almış saçları dökmüş adamsınız, ayıp denen bir şey var, insanları kendinize güldürüp blogger karizması çizmeye çalışırken kendi karizmanızı kaybetmeyin.
Uğur Özmen, siz orada yazdığınız mesaj ile büyük bir yanlış yaptığınızın farkına varsanız bile emin olun benim gözümde hiçbir değeriniz kalmamıştır, bir hoca’nın böyle bir şey yapması ise daha vahim olanı. Ben oldum, tamam ben hocayım, şuyum buyum, etrafınızdakilerin gazına gelip kendinizi bir şey sanma hastalığından acilen kurtulup hepimizin birer aciz kul, hepimizin hepimizden öğreneceği şeyler olduğunu size hatırlatırım.
Çok güzel atasözleri ve deyimler var ama ben hâlâ bunları buraya yazıp kötü görünmek istemem, sadece şunu içimde tutamam onun için de sizden çok çok özür dilerim. Hocam, mat olmanın(*) nasıl bir şey olduğunu bire bir yaşamış olmanıza çok üzüldüm, karizmanız yerle yeksan bunu bilin, yakışmadı size.
Ha bir de Uğur Özmen diye aratıp buraya gelen insanlar, sizler bir şey anlamamış olabilirsiniz, mühim bir şey yok sadece hocam her kuşun etinin yenmeyeceğini unutmuş onu hatırlattık.