Atsan atılmaz satsan satılmaz: Kader!

Kaderimiz, bize sorulmadan (belki de sorulmuştur he 😛 ) hediye edilmiş. Atsan atılmıyor satsan satılmıyor. Senaryo elimize tutuşturulmuş sonra da “satılan mal geri iade edilmez” tavrında kabul ettirilmiş.

Bazen düşünürsün “Ya hayır, bu kader benim olmamalı. Başka bir şansım yok mu? Senaryo bana uymuyor. Gerçekten. Anlamıyorsunuz!”.

Aslında hayatımıza geri baktığımızda yaşanılanların bize uymadığını ve aslında istediğimiz çoğu şeye sahip olamadığımızı görürüz. Mesela bana çok oluyor bu. Olmam gereken yerde olmadığımı, okumam gereken okulda okumadığımı, hak ettiğim aşkı bulamadığımı v.s.v.s Yalnız bir tek olması gerektiğini düşünüyor ve başka bir aileyi istemediğimi görüyorum. Her şeye kulp bulurken bunda tam tersine Allah’a şükrediyorum.

Hayat bize istediğimizi vermekte çok cimri davranıyor. E o da haklı. Ona istediğini kaçımız verebiliyoruz ki? Hayat bizden doğru olanları istedikçe biz tam tersini yapmaya çalışıyoruz. Yo yo bunu yapan biz değiliz dimi?! Bunu yapan da kader! Eee kaderle hayat gül gibi geçinip gidiyor arada biz eziliyoruz. Ya da eziliyor muyuz?

“Ah ya! Keşke zamanı geriye çevirebilsem. Keşke bazı şeyleri hiç yaşamamış olsam ya da önüme çıkmış olan fırsatı geri tepmemiş olsam. Keşke daha az uyusam.” Hep keşkeler dolanıyor aklımızda. Bir söz okumuştum “aslında bugün, dün olmasını istediğimiz yarındayız” diyordu bir diğeri de “neden insanlar bugünü yaşamak yerine hep yarını düşünür ve ona göre yaşar?!”. Haklı aslında. Hep ya dünde takılıp kalıyoruz ya da anı yaşamayıp yarınları düşünüyoruz. Yarın işe gideceğim, yarın yaparım, dur birazdan yaparım, yarın konuşmam nasıl geçecek, yarın sevgilimle barışacak mıyım, otobüsü kaçırdım mı acaba, bıla bıla bıla…

Bence biz yaşamayı bilmiyoruz. Geçmişin içinde boğulurken geleceğe odaklı yaşıyoruz. Olmuyor! Yanlış bizde. Kendimizi kahretmek yerine, üzmek yerine mutlu etmeyi becermeliyiz. Bir tek kendimizi de değil. Çevremizdekileri. Her şeyi. Kadere kızıp, hayata ağlayıp, düne yanıp, yarına dalıp hiçbir şey olmuyor. Bu hayat bize 1 kere verilmiş. Tadını çıkarmak lazım 🙂

Not: Yalnız burada “tadını çıkarmak lazım” lafımı kendinize göre yorup, yiyip içip tozmayı anlamayın. Hayat bu kadar basit yaşanacak bir olgu değil! Hatta hayatını böyle saçma sapan şeylerle harcayan insanlara da çok kızıyorum. Kafamı bozmayın. Eh hayat da onlara kızıyordur eminim.

Ahlaklı, dürüst, inançlı ve akıllı olmanız dileğimle.